• صفحه نخست
  • بیانات

    • كلامى از نور

    پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

    استفتائات روز

    در حال نازا بودن ـ عقيم بودن ـ دكترها به يافتن علّت اين در مى آيند و اوّل از مرد شروع مى كنند، اگر سالم باشد آنوقت به بررسى از زن مى پردازند آيا جايز است بر مرد كشف عورت نموده و منى خود را به آنها بدهد تا آزمايش نمايند، و در بعضى اوقات به طريق استمناء منى را اخذ مى كنند آيا جايز است منى مرد و زن را بگيرند و آن را در جايگاه معينى بگذارند، سپس به رحم زن داخل نمايند، و آيا جايز است از حيوان منى دار از دنبلانش منى بواسطه عمل جراحى گرفته شود و با اُوُل زن آميخته نموده و آن را در جايگاه مخصوصى نگاه دارند و بعد از گذشتن مدتّى به زن تلقيح نمايند يا نه؟

    1 ـ اگر نازائى يك نوعى سبب حرج شود آن وقت كشف عورت جايز مى باشد، و جايز نيست از راه استمناء منى گرفتن مگر اينكه چاره به آن منحصر باشد. 2 ـ مانعى نيست كه آب مرد و زن را در جايگاه مخصوصى نگه بدارند سپس آن را در رحم زن داخل نمايند. 3 ـ باز هم مانعى نيست كه از خصيه اى حيوان منى دار منى بواسطه عمل جراحى اخذ نمايند و با اُوُل زن آميخته نموده سپس آن را در رحم زن داخل نمايند.

    اگر زن شرط كند پيش از عقد دائم كه طلاق در دست آن باشد و هر وقت كه دلش خواست طلاق دهد آيا اين شرط صحيح است؟

    عقد صحيح مى شود و شرط باطل مى شود.

    آنهائى كه در گذشته از اهالى فاو بودند و اكنون هم به آنها اهالى فاو گفته مى شود در صورتى كه در آنجا نمى نشينند ولى براى گرفتن ماهى از دريا كه مى روند از محل سكونت خودشان به اندازه اى مسافت شرعى مسافرت مى كنند،ليكن در فاو دو روز و يا بيشتر مى مانند آيا حكم روزه و نمازشان چيست؟

    آنان با اين وضع مسافرند و لازم است روزه شان را افطار و نمازشان را شكسته بخوانند مگر اينكه زندگى بيشتر آنها در سفر باشد به طورى كه در زندگى آنها مسافرت عادتشان شمرده شود و بيشتر مسافرت نمايند كه در آنوقت تمام نمودن نماز و روزه گرفتن واجب مى شود مگر اينكه يكى از آنها ده روزى در يك جا بماند كه در اين صورت در سفر اوّل قصر مى خواند و روزه را مى خورد سپس در سفر دوم و بعد از آن برمى گردد بر اينكه نماز را تمام بخواند و روزه را بگيرد.

    معروف اينست كه پدر شير خورنده فرزندان صاحب شير را نمى تواند ازدواج نمايد،پس چنانچه مادر بزرگ به فرزند دخترش شير دهد حكم اين چنين است كه زن به شوهرش براى هميشه حرام مى شود، گاهى مى شود كه اين جريان اتفاق مى افتد آيا بر مكلّفها به طور واجب كفائى لازم است كه به آنها اين را خبر دهند؟

    اگر آنها ندانند كه آيا رضاع محقق شده يا نه (جهل به موضوع باشد) خبر دادن لازم نيست، و اما اگر حكم را ندانند (جهل به حكم باشد) كه رضاع و شير خوردن مذكور زن را حرام مويّد مى نمايد، خبر دادن به آنكسى كه متصدى تبليغ احكام است از آنهائى كه با فقه آشنائى دارند از اهل علم و همانند آنها واجب است، و در واجب بودن به غير از آنها اشكال هست.

    آرشیو اخبار