به اطلاع مومنین و مومنات می رساند رؤیت هلال اول ماه شعبان المعظم 1442 هـ ق طبق گزارش و اخبار موثق برای مرجع عالیقدر جهان تشیع حاج سید محمدسعید حکیم (مدظله) محرز گردید.

به اطلاع مومنین و مومنات می رساند رؤیت هلال اول ماه شعبان المعظم 1442 هـ ق طبق گزارش و اخبار موثق برای مرجع عالیقدر جهان تشیع  حاج سید محمدسعید حکیم (مدظله) محرز گردید.
۱۳۹۹/۱۲/۲۴

به اطلاع مومنین و مومنات می رساند رؤیت هلال اول ماه شعبان المعظم 1442 هـ ق طبق گزارش و اخبار موثق برای مرجع عالیقدر جهان تشیع حاج سید محمدسعید حکیم (مدظله) محرز گردید.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

در اينجا مصيبت خوانى بر اهل بيت (عليهم السلام) هست كه درباره انبياء (عليهم السلام) و آيات قرانى كه در حق آنها نازل شده سخنرانى مى كند، و به شنوندگان القاء مى كند كه پيامبران (عليهم السلام) خطا كردند، و داستانهاى اسرائيلى را بر صحيح بودن گفتارش دليل مى آورد، و وقتى كه اعتراض از طرف برخى از شنوندگان مى شود، مى گويد تنها پيامبر ما محمّد (صلى الله عليه وآله وسلم)افضل پيامبران است، و شنوندگان هم قبول مى كنند كه پيامبران معصوم نيستند، و كرامات امامان (عليهم السلام) را پيوست مى كند به خطا كردن انبياء رأى حضرتعالى در اين خصوص چيست؟

عقيده اى ما در خصوص انبياء (عليهم السلام) اينست كه آنها معصومند و دامن آنها از آلوده شدن به گناه و بدى پاك و منزه است، و هر چيزى كه بر خلاف اين دلالت كند بايستى تأويل و يا رد گردد، و اسرائيليّات از دروغهائى هست كه اسلام بدان مبتلا شده است، و عقيده اى ما در والا بودن مقام پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و امامان (عليهم السلام) جايز نمى كند كه به ديگران طعنه بزنيم، پس آن مرد بايستى از خدا بترسد و يا ساكت شود.

آيا دروغ بستن به پيامبران پيش از پيامبر ما حضرت محمد (صلى الله عليه وآله وسلم) از باطل كنندگان روزه است؟

از باطل كنندگان روزه نمى باشد مادامى كه دروغ بر دروغ به خداوند متعال بر نگردد.

آيا عرف در آن بايد تشخيص بدهد كه در جهت لهو و باطل است؟

عرف در آن طوريست كه در جواب سئوال قبلى گفته شد.

اگر انسان اطمينان كند كه استعمال دخانيات به مرضهاى خطرناك و كشنده همانند سرطان مبتلا مى كند آيا در اين صورت استعمال آن جايز است؟

در حرام بودن آن لازم است كه بترسد به جان خودش استعمال آن همچنان ضررها را مى رساند و تنها دانستن و يا اطمينان بر اينكه استعمال دخانيات بعضى اشخاص را به چنان مرضى مبتلا مى كند كافى در حرمت آن نيست.