اگر عقد پسر به زن جلوتر باشد، عقد پدر بر آن عالم باشد و يا جاهل باشد اثرى بر آن مترتّب نمى شود و مقاربت با آن با علم زنا است و در صورت ندانستن وطى به شبهه است، و بر هر حال بر پسر حرام نمى شود بلكه مى تواند آن را پس از تمام شدن عدهّ اش ازدواج كند اگر وطى به شبهه باشد.
ظاهر اينست كه در اين خصوص روايتى كه جريانرا خوب روشن كند نيست غير از اينكه گمان قوى اينست كه آن از گفتار اميرالمؤمنين (عليه السلام) و يا حضرت پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)مى باشد، كه خضر از آنها ياد گرفته است، زيرا كه در آن از آيه قران كريم استفاده شده و شاهد آورده شده است، و روال آن دعا و بلاغتش مناسبت دارد كه آن از اهل بيت عصمت صادر شده باشد.
