پيام تسليت آیت الله هادوی تهرانی

پيام تسليت آیت الله هادوی تهرانی
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم

انما یخشی الله من عباده العلماء (فاطر، ۲۸)

ارتحال مرجع بزرگ حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد سعید حکیم (رحمه الله علیه) موجب کمال تأسف و تاثرگردید.

بی شک افول این ستاره درخشان فقاهت از آسمان پر ستاره حوزه مبارکه نجف اشرف، ثلمه ای است که چیزی آن را جبران نمی کند.

این جانب ضمن تسلیت این ضایعه اسفناک به حضور مقدس امام زمان عجل الله فرجه الشریف و تمامی مراجع عظام تقلید بویژه مراجع معظم نجف اشرف (دامت برکاتهم) و علما و فضلا وطلاب حوزه های علمیه به ویژه شاگردان عالی مقام ایشان و خانواده بزرگ حکیم به ویژه آقازاده ها و اخوی های مکرم ایشان، برای آن فقیه دانشمند هم نشینی با محمد و آل محمد (علیهم السلام) و برای تمام بازماندگان و علاقمندان ایشان صبر جمیل و اجر جزیل از درگاه ایزد بی بدیل خواستارم.

مهدی هادوی تهرانی
قم آشیانه آل محمد (علیهم السلام)
۱۲ شهریور ۱۴۰۰
۲۵ محرم الحرام ۱۴۴۳
مصادف با سالروز شهادت امام سجاد علیه السلام

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

مردى كه مالك زمينهاى زراعى هست با جمعى از كشاورزان توافق كردند كه اصلاح زمين و زراعت آن و چيزهايى كه مربوط به زراعت است به عهده آنها باشد در مقابل قسمتى از زمين براى هر فردى از آنها باشد و اين توافق ميان آنها در حدود سى سال پيش بود و مالك زمين وفات كرد همسرى داشت كه سهم آن را به او مى دادند و پس از زمانى كه از پنج سال بيشتر نمى باشد همسر آن هم وفات كرد، و ديگر براى مرد و همسرش وارثى تا به حال پيدا نشده است و كشاورزان در طول اين مدت در سهم آن مالك بدين سان تصرف مى كردند كه سهم آن را در ترويج شعائر حسينى خرج مى كردند و طعام مى پختند به نام امام حسين (عليه السلام) و مى دادند، و در اين حال اين سؤالات را از حضرتعالى مى نماييم: 1 ـ آيا معامله مزبور صحيح است يا نه؟ 2 ـ سهم مالك به كدام شخصى در اين وقت داده شود؟ 3 ـ آيا تصرفاتى كه در طول اين مدت در سهم مالك شده است شرعى است يا نه؟

1 ـ معامله مذكور صحيح است. 2 ـ سهم مالك در نزد تصرف كنندگان در زمين براى صاحب آن و يا وارث آن امانت مى ماند و واجب است كه بطور جدّى از آنها جستجو شود و لازم است كه سهم آنها به صورت چيزى كه قيمت آن باقى مى ماند همانند طلا و يا پول معتبر نگهدارى شود. 3 ـ تصرفاتى كه ذكر گرديده است شرعى نمى باشد و آنان به مال مزبور ضامن هستند و ذمّه آنان مشغول است به آن تا اينكه وارث را پيدا نموده و رضايت آن را جلب نمايند.

اگر خوراكى براى رضاى خدا نذر نمايد و يا اينكه ثوابش براى امام عايد گردد و آن را به زوّار امام و يا به فقراء مى دهد، آيا خود نذر كننده و خانواده اش مى توانند از آن خوراك بخورند يا نه؟

اين با قصد نذز كننده تفاوت مى كند، پس اگر مطلق قصد نموده خوردنش جايز است ولى اگر مقيّد نموده به مقتضاى قيد بايد عمل نمايد.