پیام تسلیت ایت الله سید محمد علی شیرازی

پیام تسلیت ایت الله سید محمد علی شیرازی
۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: موت العالم مصیبة لا تجبر و ثلمة لا تسد و هو نجم طمس، و موت قبیلة أیسر من موت عالم

ضایعه اسفناک ارتحال فقیه اهل بیت علیهم الصلوة و السلام، مرجع عالیقدر حضرت آیة الله العظمی سید محمد سعید حکیم رضوان الله تعالی علیه موجب تأثر عمیق و تألم شدید جهان شیعه گردید.

این مصیبت بزرگ که ثلمه ای عظیم و خسارتی جبران ناپذیر است را به ساحت مقدس ولی الله الاعظم حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف و به محضر مبارک مراجع معظم تقلید نجف اشرف و قم و حوزه های علمیه و عموم شیعیان جهان بویژه عراق و به بیت رفیع مرحوم آیة الله العظمی سید محسن حکیم(قدس الله نفسه الزکیة) و اخوان مکرم و آقازادگان معظم و همه ارادتمندان این عالم مجاهد تسلیت عرض نموده، در جوار مرقد مطهر و ملکوتی حضرت اباالحسن علی بن موسی الرضا(صلوات الله و سلامه علیه) علو درجات و حشر با اولیاء طیبین و طاهرین(علیهم صلوات الله) را برای این فقیه عظیم الشأن، و صبر جمیل و اجر جزیل را برای خاندان محترم حکیم و همه ی بازماندگان مسألت می نماییم.(و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم)

مشهد مقدس – 25/ محرم الحرام / 1443

بیت مرحوم آیة الله العظمی شیرازی(ره)

سید محمد علی شیرازی

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

مكانى را در سال 1960 از شخصى اجاره كردم و به او سرقفلى در آن وقت دادم و پيش از وقت مالك مرد و اكنون ورثه از من مى خواهند كه محل را تخليه كنم بدون اينكه چيزى به من بدهند، آيا آنها حق دارند مرا اخراج كنند، و آيا بر من واجب است كه آن مكان را تخليه كنم يا نه؟

بر ورثه حرام است كه ترا از آنجا بيرون كنند، زيرا كه به جهت پرداخت سرقفلى براى تو اولويّت هست، بلى اگر تو رضايت داشته باشى كه تخليه نمايى و آنها هم مايل شدند كه محل تخليه بشود واجب است بر آنان كه سرقفلى را به قيمت روز و يا مطابق توافقتان بر تو بدهند، همانطورى كه بر تو لازم مى شود كه وجه اجاره را همانند وجه اجاره امثال آنها پرداخت نمايى.

پس از جريانات اخير در سال 1990 برادرم زندانى شد و من نمى دانم كه آيا زنده هست و يا مرده است، او و زنش و دوتا فرزندش با من در خانه اى كه از پدرمان به ارث رسيده بود زندگى مى كرد و نزد ما در همان خانه مادرم و برادرانم زندگى مى كردند (و ما برادران همگى) هرچه مخارجات زندگى و لوازم منزل و تعميرات و تجديد بناء منزل را كه مى كنيم هيچ يك حساب نمى كنيم چون تفاوتى ميان ما نيست، و در طول اين مدت كه برادرم در زندان هست و زن و كودكانش با من در همان خانه مى باشند و من مسئول مخارج و زندگانى آنها بودم، ولى در سال گذشته زن برادرم فرزندانش را گرفت و به خانه پدرش رفت، معلوم باشد كه آن دختر خاله من است، اكنون از من زن برادرم مى خواهد كه تمامى اموال و اثاث خانه برادرم را به او بدهم در صورتى كه اثاث خانه بيشترش مشترك و مشاع هست، آيا ما را حضرتعالى به چه امر مى فرمائيد كه مورد رضايت خداوند متعال باشد، آيا اموال برادر زندانيم را به زنش بدهم؟ در صورتى كه عايدات ساليانه باغى را مى گيرد؟

جايز نيست كه سهم برادرت را به زنش بدهى تا زمانى كه وفات او را ندانسته اى، بلكه بر تو واجب است كه سهم او را براى او نگهدارى، بلى براى زنش اين حق هست كه نفقه خودش را از تو بخواهد و براى تو لازم است كه نفقه او را از مال برادرت بدهى، و همچنين دادن نفقه كودكان هم در صورت احتياجشان واجب است كه بدهى، بلى ضرورى است كه به حاكم شرعى پيش از دادن نفقه مراجعه كنى، مگر اينكه از طرف برادرت وكيل باشى كه در اين صورت اجازه گرفتن از حاكم شرعى لازم نيست.

زمان حق نگهدارى مادر چه اندازه است و كى به پدر منتقّل مى شود؟

مادر سزاوارتر است (ذى حق است) پسر و دخترش را مادامى كه شير مى خورند نگهدارى كند پس وقتى كه از شير باز شد پدر سزاوارتر به نگهدارى آنها مى باشد لكن اين به آن معنا نيست كه هر يك از آنها در زمان نگهداريشان كودك را حبس نمايد و از ديدار آن ديگرى مانع شود، بلكه براى پدر اين حق هست كه در دوران شير خوارگى فرزندش علاوه از مادرش بر او نظارت داشته باشد، و براى مرد هم لازم است پس از باز شدن از شير ديدار و مواصلت در ميان فرزند و مادر را مانع نشود تا فرزند از مهر مادرى برخوردار باشد، بدان سان كه مصلحت فرزند تقاضا مى نمايد و مطابق آنكه يك پدر مسئول به رعايت صلاح فرزندش تشخيص مى دهد تا اينكه به مقتضاى ولايتش عمل كرده باشد و فرزند چيزى كه ملك پدر و يا مادر باشد نيست كه مطابق دلخواه خودش با آن رفتار نمايد.

اگر كسى شيشه را در وسط راه بياندازد و شخص عابر را زخمى كند و يا لاستيك ماشين ديگرى را پاره كند آيا آن شخص ضامن است؟

اگر انداختن آن متعارف در ميان مردم باشد و در نظر عرف بعيد نباشد بر آن كسى كه انداخته ضمان ندارد و گرنه ضامن است.