اين سؤال خيلى روشن نيست. بلى در برقرار شدن شرط، بودن آن بطور متعارف در نزد خريدار و فروشنده در ضمن معامله قصد شده باشد كفايت مى كند و اين به جهت اين است كه ساختار نوع معامله در نزد مردم بر همان روال مى باشد.
اگر تأخير مذكور با مراجعه به وصى بوده و با مراعات مصلحت ميّت بوده اشكالى ندارد، و اما اگر از روى مسامحه كارى و سهل انگارى باشد آن وقت حرام است و نماز در آن خانه درست نيست.
مانعى ندارد كه مجهول المالك از اين امور را با نيابت از طرف من بگيرند بطورى كه ملك من باشد، سپس اجازه مى دهم به شما كه به عنوان هديه از طرف من به شما مالك آن باشيد بدين شرط كه در حرام صرف ننماييد و زيادى از مخارج سالانه را خمس بدهيد، و اگر اين وجه ها تازه باشد و به دست مردم نرسيده باشد همانند اسكناسهايى تازه چاپ شده ( بلوك ) آن وقت ديگر احتياج ندارد كه از طرف من بگيرند بلكه مكلف مى تواند به خودى خود آن را تملّك نمايد.
