موسسه «شعائر» از مراکز تحت نظر دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) مراسم سوگواری عزاداری عاشوراء را در حسینیه امام حکیم (قدس سره) در شهر سلیمانیه برگزار و کمک های خود را تقدیم دسته‌ های عزاداری در کردستان عراق کرد.

موسسه «شعائر» از مراکز تحت نظر دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) مراسم سوگواری عزاداری عاشوراء را در حسینیه امام حکیم (قدس سره) در شهر سلیمانیه برگزار و کمک های خود را تقدیم دسته‌ های عزاداری در کردستان عراق کرد.
۱۳۹۷/۱۲/۰۷

موسسه «شعائر» از مراکز تحت نظر دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) مراسم سوگواری عزاداری عاشوراء را در حسینیه امام حکیم (قدس سره) در شهر سلیمانیه برگزار و کمک های خود را تقدیم دسته‌ های عزاداری در کردستان عراق کرد. در راستای احیای عزاداری ایام عاشورا و شهادت امام حسین (علیه السلام)، هیأت اعزامی از سوی موسسه شعائر، از مراکز زیرمجموعه دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) به شهر سلیمانیه سفر کردند تا ضمن ابلاغ سلام و دعای این مرجع عالی قدر (مدظله) برای مومنین، در عزاداری آنان مشارکت و کمک های مادی و معنوی خود را تقدیم دسته های عزاداری مستقر در حسینیه امام حکیم (قدس سره الشریف) در شهر سلیمانیه در کردستان عراق کنند.
اعضای این هیأت، که متشکل از سید هادی حکیم، سید امجد عذاری و سید حسن حکیم بود، ضمن مشارکت در مراسم عزادارای مومنین حاضر در حسینیه امام حکیم (قدس سره) در شهر سلیمانیه عراق، سلام و درود مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) را به آنان ابلاغ کردند.
شایان ذکر است این برنامه بخشی از فعالیت هایی است که موسسه شعائر مسئولیت آن را بر عهده گرفته و جزو اقداماتی است که از سوی دفتر آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) به این موسسه محول شده است.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

خداوند متعال فرموده ( ادعونى استجب لكم )( ) مرا بخوانيد تا (دعاى) شما را بپذيرم راست مى فرمايد خداوند على و عظيم من در بيشتر اوقات زندگيم، و در آن زمان با خودم مى گويم كه ( عسى ان تكرهوا شيئاً و هو خيرلكم )( ) چه بسا چيزى را دوست نداشته باشيد حال آن كه خير شما در آن است ولكن در برخى از وقتها به من حالت نااميدى رخ مى دهد و قول خداوند را به ياد مى آورم ( و ما دعا الكافرين الا فى ضلال )( ) و دعاى كافران جز در ضلال (گمراهى) نيست و از خدا طلب مغفرت مى كنم ومى گويم: ( ولا يياس من روح الله الا القوم الكافرون )( ) تنها گروه كافران از رحمت خدا مأيوس مى شوند. و با خود مى گويم ما مسلمانيم واجبات را به غير از (خمس) انجام مى دهيم، و تصميم جدّى گرفته بودم آن را هم بدهم ولى وفات مادرم آن را به تأخير انداخت، عرض مى كنم كه تمامى دعاها را تقريباً مى دانم شرط قبولى دعا نزد خداوندى از بنده اى مسلمان چيست؟ و آيا با نبودن يك شرط از شرايط، دعا و توسّل باطل مى شود، و آيا شرايط دعا در نيّت محقق مى شود، همانطورى كه از داستانهائى كه از بعضى مشايخ ما مى شود ما را در شك مى اندازد كه نيّت هاى ما خالص نيست با اينكه علم داريم و حمد مى كنيم كه نيّت ما تنها خداوند عزّوجل است و آيا سحر دعا را حبس مى كند كه به درجه اى اجابت خداوند متعال نرسد؟

براى سحر اثرى در دعا نمى باشد، و دعا گاهى كه به درجه اى اجابت نمى رسد بخاطر فراهم نشدن شرطهاى قبولى دعا است، و گاهى قبول نمى شود چون مصلحت در قبول شدن دعا نمى باشد، پس براى مؤمن لازم است كه دعا را بيشتر نمايد و شرايط قبول شدن دعا را فراهم كند، و سزاوار نيست كه به جهت تأخير افتادن قبولى دعايش دعا را ترك نمايد.

زمان حق نگهدارى مادر چه اندازه است و كى به پدر منتقّل مى شود؟

مادر سزاوارتر است (ذى حق است) پسر و دخترش را مادامى كه شير مى خورند نگهدارى كند پس وقتى كه از شير باز شد پدر سزاوارتر به نگهدارى آنها مى باشد لكن اين به آن معنا نيست كه هر يك از آنها در زمان نگهداريشان كودك را حبس نمايد و از ديدار آن ديگرى مانع شود، بلكه براى پدر اين حق هست كه در دوران شير خوارگى فرزندش علاوه از مادرش بر او نظارت داشته باشد، و براى مرد هم لازم است پس از باز شدن از شير ديدار و مواصلت در ميان فرزند و مادر را مانع نشود تا فرزند از مهر مادرى برخوردار باشد، بدان سان كه مصلحت فرزند تقاضا مى نمايد و مطابق آنكه يك پدر مسئول به رعايت صلاح فرزندش تشخيص مى دهد تا اينكه به مقتضاى ولايتش عمل كرده باشد و فرزند چيزى كه ملك پدر و يا مادر باشد نيست كه مطابق دلخواه خودش با آن رفتار نمايد.