پیام تسلیت ایت الله محمدعلی گرامی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱

بسمه تعالی

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ

فاجعه مولمه رحلت آیت الله العظمی سیدسعید حکیم(قدّس‌سرّه) مصداق ثلمه در اسلام عزیز می‌باشد؛ این ثلمه را به حوزه‌های علمیه به ویژه حوزه نجف اشرف و عموم علاقمندان آن حضرت و به محضر ولی‌امر مسلمین جهان امام‌عصر ارواحنا فداه و به خانواده محترم حکیم و آقازادگان آن مرحوم تسلیت عرض می‌کنم و تداوم راه و روش آن فقیه مجاهد را آرزومندم.

قم_ محمدعلی گرامی

26محرم‌الحرام 1443

پیام تسلیت مشاور وزیر کشور داود نمازی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 3471

پیام تسلیت ستاد مرکزی اعتکاف ـ قم

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 3311

پیام تسلیت دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 3277

پیام تسلیت ایت الله سید محمد علی شیرازی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 4194

پیام تسلیت ایت الله محمدعلی گرامی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 3372

پيام تسليت حضرت آیت اللّه نوری همدانی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 3392

پيام تسليت آیت پیمان ـ دبیرکل مجمع جهانی شیعه شناسی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 2056

پيام تسليت مدیریت حوزه علمیه استان فارس

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 2205

پيام تسليت آیت الله هادوی تهرانی

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 1949

پيام تسليت مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

۱۴۰۰/۰۸/۰۱ 1671

استفتائات روز

معروف است كه خون بستن عشايرى در ديه نفس براى آن اصل شرعى هست، زيرا كه معلوم است كه كشته شده را شرعاً در بعضى موقع ها ديه هست ولى چه كسى مستحق ديه مى باشد، و به چه كسى ديه بايد پرداخت بشود، و آيا جايز است يك قسمت از ديه را به افراد قبيله داد و يا در مجلس فاتحه صرف كرد؟ و اگر چنانچه به برخى از افراد قبيله سهمى از ديه داده شد، آيا گرفتن آن جايز است مخصوصاً در جايى كه برخى از اولاد ميّت قاصر ( صغير و مجنون ) باشند؟

ديه از آن ورثه ميّت است به غير از برادر و خواهر مادرى كه آنها از ديه ارث نمى برند، و در اين صورت افراد قبيله نمى توانند از وى چيزى بگيرند مگر با رضايت ورثه اى كه ذكر شد، و اگر چنانچه در ميان آنها قاصر ( صغير و مجنون ) باشد رضايت آن كافى نمى باشد، بلكه لازم است كه سهم آن را كنار گذاشت، و جايز است از حصّه و سهم ديگران با رضايت آنها اخذ نمود. و اميد از مؤمنين اين است كه به احكام خداوند متعال پاى بند باشند، و از آنها روگردان نشوند و بسوى حكمهاى جاهليّت بى محتوا رو نياورند كه خداوند عزوجل فرموده است: ( افحكم الجاهلية يبغون و من احسن من الله حكما لقوم يوقنون ) آيا حكم جاهليت را از تو مى خواهند، و چه كسى بهتر از خدا براى قومى كه اهل يقين هستند حكم مى كند. ( و من لم يحكم بما انزل الله فاولئك هم الفاسقون ) و كسانى كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده حكم نمى كنند فاسقند. ( و من لم يحكم بما انزل الله فاولئك هم الظالمون ) و كسانى كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده حكم نمى كنند ستمگرند. ( و من لم يحكم بما انزل الله فاولئك هم الكافرون ) و آنها كه به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نمى كنند كافرند. ( فليحذر الذين يخالفون عن امره ان تصيبهم فتنة او يصيبهم عذاب اليم ) پس آنان كه امر او را مخالفت مى كنند بايد بترسند كه فتنه اى دامنشان را بگيرد يا عذاب دردناك به آنها برسد و از لحاظ تهديد خداوند متعال كفايت مى كند كه مؤمنين را باز دارد اينكه فرموده است: ( ان الله لايغير ما لقوم حتّى يغير و اما بانفسهم و اذا اراد الله بقوم سوءًا فلا مردله و ما لهم من دونه من وال ) اما خداوند سرنوشت هيچ قومى ( و ملّتى ) را تغيير نمى دهد مگر آنكه آنان آنچه را در خودشان هست تغيير دهند، و هنگامى كه اراده سوئى به قومى ( بخاطر اعمالشان ) كند هيچ چيز مانع آن نخواهد شد، و جز خدا سرپرستى نخواهند داشت. و از خداوند متعال خواستاريم كه توفيق عمل بدانچه او دوست دارد و رضايتش در آنست مرحمت فرمايد و او ارحم الراحمين است.

درباره موسيقى و سرود خوانى چه مى فرمائيد؟

موسيقى حرام است اگر به طور لهو باشد همانطورى كه متعارف است ميان اهل فسق و خوشگذرانها، و هم چنين است حكم در خصوص غناء و سرود اگر به آنها غناء صدق نمايد ولى اگر غناء صدق نكند حلال است.

آيا واو (و اشهد ان محمداً عبده و رسوله) را در وسط تشهد نگفتن بطور عمد و يا سهو نماز را باطل مى كند؟

نماز را باطل نمى كند ولى بهتر است كه آن را هم بگويند.

و اگر چنانكه جايز باشد رقص كردن لطفاً سئوالات مسطوره در ذيل را جواب دهيد، آيا در مباح بودن رقص زنان شرايط ذيل بايد باشد. الف: آيا جاى رقصيدن مباح باشد و در حسينيّه و مسجد جايز نمى باشد؟ ب: آيا شرط است كه مرد و پسر مميزّ به آنجا داخل نشود؟ ج: آيا شرط است كه آلات لهو استعمال نكنند و غناء ننمايند؟ د: آيا شرط است كه نامحرم صداى آنها را نشنود؟ هـ: آيا شرط است كه سخنان باطل نگويند؟ و: آشكار نشدن عورت شرط است؟ ذ: فتنه بوجود نيامدن شرط است؟ ح: زنها به يكديگر با نظر شهوت نگاه نكنند؟ ط: شرط است كه عكسبردارى مخصوصاً عكسبردارى متحرك نشود؟ ى: آيا در اين خصوص چيز اضافى شرط است و يا تصحيح عمومى است؟

الف: به جواب سئوال (565) مراجعه شود. ب: بلى اگر آمدن آنان باعث به حرام افتادن باشد مانند نگاه كردن به نامحرم و يا به تهيج شهوت مرد و يا زن باشد شرط است كه نيايند. ج: بلى شرط است كه از آنها به آن طورى كه در سابق گفته شد استفاده نكنند. د: بلى اگر شنيدن شهوت را برانگيزد شرط است كه نامحرم نشنود. هـ: اگر منظور از باطل دروغ باشد و همانند آن از چيزهائى كه حرام است باشد نبود آن شرط است و اگر مقصود تعريف كردن و فخر ورزيدن و مانند آنها باشد نبودنش شرط نيست. و: بلى اين شرط است بدين معنى كه كشف عورت در حال رقص و غير رقص حرام است ذ: بلى اين شرط است. ح: اين هم شرط است. ط: تصوير عيب ندارد بشرط اينكه بر آن غير از زنان نگاه نكنند و امّا اگر مردان اطلاع پيدا كنند اشكال دارد. ي: در اين باره نصيحتى هست از اين كارها بهتر است دورى گزينند اگر چه حلال مى باشد زيرا كه اين كارها اى بسا انسان را به حرام مى كشاند و حداقّل انيست كه از ياد خدا غافل مى نمايد.