كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

بسيارى از برادران شيعه در بيشتر كارهايشان مخصوصاً به هنگام پا شدن به كارى نام على (عليه السلام) را ذكر مى كنند و مى گويند (يا على) و اين مسئله برادران اهل سنّت را وادار به اعتراض مى كند، و مى گويند شما نام امام را جلوتر از خدا و پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى گوئيد و اين را عيب مى شمارند، آيا نام بردن بدين طريقه جايز است؟ و علّت آن چيست؟

آرى جايز است، زيرا كه كمك خواستن از غير خداوند در صورتى كه انسان اعتقاد داشته باشد كه همانا خداوند آفريدگار و تدبير كننده هست، و تمامى نيرو و قدرتها از او سرچشمه گرفته و به طرف او باز مى گردد، و آنكه از او كمك خواسته شده يارى نمى كند مگر به اذن پروردگار مانعى ندارد همانطورى كه انسان به هنگاميكه در مشكله اى مى افتد كه احتياج به كمك ديگران دارد آنوقت از برادرش و فاميلش و ديگران طلب كمك مى نمايد.

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود ( انما اقضى بينكم بالبينات والأيمان و بعضكم الحن بحجته من بعض، فايّما رجل قطعت له من مال اخيه شيئاً فانما قطعت له به قطعة من النار ) الوسائل باب: من ابواب كيفية الحكم و احكام الدعوى) همانا من ميان شما بوسيله شاهدها و سوگندها قضاوت مى كنم و برخى از شما زيركتر از بعض ديگر است، پس هر آنكسى كه از مال برادرش بريده (داده) شود همانند آنست كه قطعه اى از آتش به او بريده (داده) شده است، آيا ما از اين حديث استفاده مى كنيم پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كه آراسته با وحى و عصمت بود امكان دارد كه در جريانى كه به آن شاهد اقامه شده، ولى مخالف با واقع است بر خلاف واقع حكم كند همانند اينكه چهار شاهد عادل به زنا نمودن شهادت بدهند در صورتى كه شاهدها اشتباه نموده اند؟

بلى ممكن است اين، و آن با عصمت منافات ندارد، زيرا كه وظيفه اى واقعى همانا حكم كردن به طريقه اى ياد شده است، بلى خداوند سبحان گاهى مصلحت را در اظهار حق مى بيند روزنه اى باز مى كند كه خطاى شاهدها پيش از صدور حكم معلوم شود.

آيا پس انداز گذاشتن در بانكهاى فعلى صحيح است و سودى كه بانك مى دهد حلال است؟

اگر بانك دولتى باشد پس انداز گذاشتن اگر به نيّت سود نباشد جايز است و گرفتن سود با مراجعه به حاكم شرع حلال است.