سخنرانی سید عزالدین حکیم در یکی از مساجد شهر العماره

سخنرانی سید عزالدین حکیم در یکی از مساجد شهر العماره
۱۳۹۷/۱۲/۰۷

حضرت حجة الإسلام والمسلمين سید عزالدین حکیم (دام عزه) همزمان با دیدار با جمعی از مومنین در یکی از مساجد شهر العماره ، وبعد از اقامه نماز ، سخنانی را پیرامون شخصیت حضرت فاطمه زهراء (علیها السلام) و دفاع ایشان از اسلام و مسلمین ایراد نمود.
در همین حین آقای حکیم ، سلام و درود مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی حکیم (مدظله) را به آنان ابلاغ و سپس به پرسش حاضرین پاسخ داد.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود ( انما اقضى بينكم بالبينات والأيمان و بعضكم الحن بحجته من بعض، فايّما رجل قطعت له من مال اخيه شيئاً فانما قطعت له به قطعة من النار ) الوسائل باب: من ابواب كيفية الحكم و احكام الدعوى) همانا من ميان شما بوسيله شاهدها و سوگندها قضاوت مى كنم و برخى از شما زيركتر از بعض ديگر است، پس هر آنكسى كه از مال برادرش بريده (داده) شود همانند آنست كه قطعه اى از آتش به او بريده (داده) شده است، آيا ما از اين حديث استفاده مى كنيم پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) كه آراسته با وحى و عصمت بود امكان دارد كه در جريانى كه به آن شاهد اقامه شده، ولى مخالف با واقع است بر خلاف واقع حكم كند همانند اينكه چهار شاهد عادل به زنا نمودن شهادت بدهند در صورتى كه شاهدها اشتباه نموده اند؟

بلى ممكن است اين، و آن با عصمت منافات ندارد، زيرا كه وظيفه اى واقعى همانا حكم كردن به طريقه اى ياد شده است، بلى خداوند سبحان گاهى مصلحت را در اظهار حق مى بيند روزنه اى باز مى كند كه خطاى شاهدها پيش از صدور حكم معلوم شود.

در اينجا شبهه اى هست مفاد آن اينست: كسى كه بر امامت پس از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)با دليل تاريخى استدلال مى كند و آن اينست كه موقعيتى كه اسلام در آن زمان داشت بودن فارسها و روم و منافقين و در كمين نشتگان به اسلام ايجاب مى كرد كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) خليفه اى بعد از خود تعيين نمايد و شبهه اينست كه تعيين خليفه به پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)بعد از خودش بوده و بدين لحاظ از منصب امامت كنار گذاشته مى شود و آن همانند تعيين نكردن است و خطر باقى مى ماند جواب شبهه چيست؟

وظيفه اى خداوند متعال به موجب حكم عقل از راه لطفش كه ثابت است همانا حفظ نمودن مصلحتها و دورى از مفسده ها در تشريع و قانون گذارى مى باشد، بدين سان كه طريقه كاملى را تشريع نمايد كه مردم را اصلاح نمايد، و به صلاح آنان باشد، و براى اين دليل و حجّت كافى اقامه نمايد، تا اينكه هر كسى كه هلاك شود با وجود دليل و بينّه هلاك شود و زندگى كند هر كه زنده است با برهان و بينهّ زندگى نمايد، و امّا پس از كامل شدن شريعت و صلاح آن، اختيار براى مردم باز است، اگر خواستند شكرانه اى نعمت با پيروى از شريعت مى نمايند و به سعادت مى رسند، و اگر خواستند كفران نعمت با مخالفت كردن به شريعت نموده و هلاك مى گردند، همانطورى كه خداوند فرموده ( انّا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا )( ) ما راه را به او نشان داديم خواه شاكر باشد (پذيراگردد) يا ناسپاس. و امامت از جمله اى شريعت است، كه خداوند آن را بطورى قرار داده كه اگر به آن عمل شود امر اسلام اصلاح مى گردد، و آنكه به عهده اى او بود اداء كرده است، و آنكه به عهده اى مردم است باقيمانده است، پس اگر به آن عمل كردند امر اسلام اصلاح مى شود، و اگر روگردان شدند آنان پى آمد كارشان را خواهند ديد، و براى آنان حجّتى براى خداوند عالم نيست بلكه حجت براى اوست بر آنان، اما اگر خداوند امامت را از جمله اى شريعت قرار ندهد، آنوقت آنان جرمى ندارند بلكه حجت اينها بر خدا مى باشد و تقصير از ناحيه او مى باشد و مسئوليت از آن او مى شود، در صورتى كه خداوند سبحان از اين (تهمت) به دور و منزه است تعالى عن ذلك علو اكبيرا.

زنيست كه دو ماه پى در پى روزه نذزى دارد، و موقع گرفتن روزه خونريزى دائمى مى نمايد و قطع نمى شود مگر اينكه روزه را نگيرد، حكم روزه آن و قضاى روزه چگونه است؟

اگر دو ماه روزه بدون اينكه ماهها را معيّن كند نذر كرده، باشد خوردن روزه و گرفتن آن در دو ماه پى در پى ديگر جايز مى باشد مگر اينكه روزه بكلّى به او ضرر نمايد آنوقت نذرش ساقط مى شود.