وفد مكتب سماحة المرجع السيد الحكيم يحضر مجلس فاتحة الأطفال الأربعة وزيارة منزل والدهم في مدينة البصرة

وفد مكتب سماحة المرجع السيد الحكيم يحضر مجلس فاتحة الأطفال الأربعة وزيارة منزل والدهم في مدينة البصرة
۱۴۰۰/۰۶/۱۲


حضر وفد يمثل مكتب سماحة المرجع الديني الكبير السيد محمد سعيد الحكيم (مد ظله)، السبت ١٩-المحرم الحرام -١٤٤٣هـ، مجلس الفاتحة المقام في منزل والد الأطفال الأربعة، االذين وافتهم المنية بسبب حدث مؤسف..
وقدم الوفد تعازي المكتب لوالد المتوفين ومحبيهم، سائلين المولى عزّ وجل ان يرحمهم بواسع رحمته ويسكنهم فسيح جناته، وان يلهم أهلهم وذويهم ومحبيهم الصبر والسلوان إنه ارحم الراحمين وولي المؤمنين.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا به كسى كه بدون عذر ريش خود را مى تراشد فاسق گفته مى شود؟

ريش تراشيدن حرام است و از گناهان صغيره است كه به عدالت صدمه نمى رساند مگر با اصرارى كه به معناى خوار شمردن گناه باشد.

بانكهايى كه معامله ربوى انجام مى دهند ( بانك شخصى و دولتى و كافر ) آيا جايز است كه وديعه بگذارى و معروف است كه فقهاء مى گويند كه اگر شرط زيادى كنى حرام است و در معامله با بانك شرط زياد دادن نمى شود بلكه معامله بر اساس مقررات بانك است كه الزام به دادن زيادى به وديعه گذاران مى نمايد حتّى مردم آن بانك را اختيار مى كنند كه بيشتر منفعت مى دهد بدون اينكه با آن شرط خاصّى در وسط معامله بنمايند آيا اين جايز است يا نه؟

در شرط نمودن زيادى كفايت مى كند كه انسان مال را در بانك بر روال مقرراتش بدهد، و در اين وقت وديعه گذاردن در بانكهاى غير مسلمان جايز است زيرا كه ربا ميان مسلمان و كافر حرام نيست اگر سود گيرنده مسلمان باشد ، همانطورى كه جايز است در بانكهاى دولتى پس انداز گذاشتن نه به قصد اينكه زيادى بگيرد زيرا كه به قصد حكومت اعتناء نمى كند و در اين صورت گرفتن زيادى به عنوان استحقاق نمى شود بلكه از بابت رهانيدن از دست آنها مى باشد همانند ساير چيزهايى كه از عطاياى دولت مى گيرد كه حلال مى شود با اجراء حكم مجهول المالك به آن اما اگر بانك شخصى اسلامى باشد پس انداز در آن بر اساس مقررات آن جايز نيست زيرا كه رباى حرام را لازم گرفته است، و چه بهتر بود كه بانكهاى نامبرده خودشان اين مشكل را حلّ مى كردند با اينكه اعلان مى كردند كه هر كه از شرط كردن زيادى جهت ترس از ربا پرهيز مى كند زيادى كه ما مى دهيم بخشش محض بدون شرط است و به وعده اش وفا مى كرد كه زيادى را به عنوان هبه مى داد، گرچه از نظر شرعى بر او لازم نبود كه به وعده اش وفا نمايد.

آيا عوض كردن آرد به نان و نان ساندويچ مخصوصاً هنگامى كه در وزن يكى زيادتر باشد، جايز است يا نه؟

اگر معامله با نان و نان ساندويچى با عدد باشد و با وزن كردن نباشد جايز است و گرنه جايز نيست.