از حق مادر اينست كه حق نگهدارى خودش را اسقاط نمايد، و از نگهدارى كودك خوددارى كند، زيرا كه او مجبور به اين كار نمى باشد و در اين وقت نگهدارى آن به پدر واجب مى شود، و او مى تواند خودش و يا وكيلش آن را نگهدارى كند، به جهت اينكه به مقتضاى ولايتش عمل نمايد.
لابد است كه سفر از او تكرار شود به طورى كه مقتضاى وضع طبيعى متعارف او در زندگيش سفر باشد و حالت مخصوص و استثنائى نباشد و اين هم با آن مى شود كه مسافرتش با بودن در وطنش نزديك و يا زيادتر باشد.
اين فتوى هست، ولى در موقع احتياج و ضرورت به جهت كافى نبودن شش ضربه در ادب كردن فرزند و باز داشتن شرّ آن بيشتر از آن هم جايز است همانطورى كه در منهاج اشاره كرده ايم، پنج ضربه و شش ضربه مقتضاى اصل اوّلى هست براى اينكه ادب با آن محقق شود و اين در زمانى است كه انسان نداند كمتر از آن كفايت مى كند و يا كفايت نمى كند.
اگر اين طور بداند كه اين بر او جايز است واجب نمى شود بر او كه كفاره بدهد بلكه قضا و فديه دادن براى تأخير قضا از سال اوّل اگر تأخير حاصل شود كفايت مى كند.
