كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

اكنون ميان جوانان با ايمان سيماى عرفان و روحان و عالم به خدا و عارف باالله و سالك... تا آخر و غير از اينها از كلمه هائى كه جوان مؤمن را جذب مى كند، معناى اين كلمه ها چيست؟ و آيا اين طريق بر مكلّفها واجب است يا نه؟ و اگر چنانچه واجب نباشد، آيا پيروى كردن از آن صحيح است و سلوك و غير آن از سئوالها در خصوص اين موضوع چگونه بايد باشد؟

اين الفاظ پايه اش بر ادعاهائى است كه هيچ دليلى بر آن نمى باشد، و اين ادعاها از معارف اهل بيت (عليهم السلام) آب نخورده (بدست نيامده) است بطوريكه بشود با آن دليل آورد، پس لازم است كه انسان دورى كند از آن كسى كه اين ادعا را مى كند، زيرا كه آنها يا غافل و مغلوب و فريفته شده بر امرش بوده اند و يا گمراه كننده و افتراء گوينده اى مى باشند كه انسان مى ترسد از آنان به دين و مؤمنين صدمه برسد، و اى بسا كار آنها به آنجا مى رسد كه حرامها را حلال و حرمتها را هتك مى كنند، همانطورى كه ديگران از آنها كارشان به آنجا منجّر شد ( انالله و اناالله راجعون ) همانا بر اين ادعّاها پذيرش نيست مگر ميان مردمى كه از معارف اصلى حوزه هاى علميّه به جهت ضعف حوزه و كمتر بودن مبلغّين درست و حسابى محروم مى باشند.

آيا استمناء كردن از گناهان كبيره مى باشد و چنانچه براى زنها منى نباشد (همانطورى كه دكترها مى گويند) آيا ماليدن زنها بر زنها جايز است و اگر در مرتبه اى اول جايز باشد آيا پخش كردن آن ميان زنها در مرحله اى دوم جايز است خصوصاً با علم به اينكه به سلامت انسان و به اجتماع زيان بخش است؟

لذت بردن با ماليدن و مسّ كردن بر مرد و زن اگر چه با انزال نباشد جايز نيست و استثناء نمى شود از آن مگر مسّ كردن يكى از زن و شوهر و مانند آنها يكديگر را و هم چنين ماليدن خود را براى آماده شدن به زناشوئى حلال هم مانعى ندارد.

استعمال دخانيات در مجلس كه مؤمنين ناراحت مى شوند بدون اجازه آنها چطور است؟

اگر براى آنها پا شدن از آن مجلس ممكن باشد بر آن چيزى نيست و همچنين اگر پا شدن از آن مجلس متعذر باشد ولى اذيّت خيلى سخت نيست باز هم مانعى ندارد اما اگر آزار سختى بدهد احتياط وجوبى آن است استعمال دخانيات نكنند.