امّا منع كردن بطور اجبار جايز نيست مگر اينكه ضرر مهمّ باشد به طورى كه آن ضرر را وارد كردن به خود هم حرام باشد، و امّا منع كردن با نهى كردن از انجام كارى بدون اينكه اجبار بر ترك آن نمايد آن به پدر جايز است لكن به فرزند واجب نيست اطاعت از او كند مگر اينكه از عمل نكردن به گفته او عاقّ بودن لازم بيايد بدين لحاظ كه بدى كردن با پدر بوده و از مقتضاى پدرى بدر رفتن در نظر عرف باشد به طورى كه آن را مردم تعدّى بشمارند، اين در فرزند بالغ و بزرگ است امّا در كودك كوچك ولىّ آن پدرش باشد و يا غير پدرش باشد مى تواند بطور اجبار از آنچه به او ضرر مى رساند هميشه منع كنند.
بلى وجوب صله ارحام (ارتباط برقرار نمودن باخويشان) به آنها هم شامل مى شود و سلام و مانند آن كافى است و بيشتر از آن واجب نيست مگر اينكه در ترك آن در نظر عرف بريدن باشد كه در آن صورت احتياط واجب آنست كه آن را ترك ننمايد.
