مجلس ختمى از طرف دفتر معظم له (اصفهان)

مجلس ختمى از طرف دفتر معظم له (اصفهان)
۱۴۰۰/۰۷/۲۸

و هئيت حيدرية نجفى هاى مقيم اصفهان در روز يكشنبه 1400/06/21 در حسينيه نجفى هاى مقيم اصفهان برگزار مى شود.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

براى فرار از معامله ربا اكنون در بازار معامله رايج است و آن اين است كه خريد و فروشى مى كنند كه با قيمت حقيقى آن مساوى نيست مثل اينكه ساختمانى كه به سه ميليون دينار است به ده ميليون دينار بفروشد نه فروشنده ساختمان را تخليه مى كند و نه خريدار آن را تحويل مى گيرد بلكه تنها خريد و فروشى است كه از جهت فرار از رباى آشكار انجام مى دهند نظر حضرتعالى در مثل اين خريد و فروش چيست؟

اگر از روى حقيقت خريد و فروش نمايند صحيح است، و مقصود آنان كه رهايى از رباست ضرر نمى رساند، ولى آثار خريد و فروش به آن بار مى شود، و در صورتى كه پرداخت وام به تأخير بيافتد نمى تواند چيز اضافى ( سود ديركرد ) علاوه از آنچه قبلاً تعيين شده بگيرد، و حتّى اگر از دادن وامش خودش كوتاهى نمايد باز هم نمى تواند زياد بگيرد، همانطورى كه وام دهنده در صورت عاجز بودن بدهكار از پرداخت آن جايز نيست كه مطالبه نمايد.

اگر زنى را عقد غير دائمى نمود و نزديكى كرد و پس از تمام شدن مدّت مقّرر دوباره بر آن عقد خواند و پيش از نزديكى مدتش را بخشيد، آيا جايز است كه شخص ديگرى پيش از تمام شدن عدّه اش از شوهر اوّل او را ازدواج غير دائمى نمايد، و اين به جهت عقد دوّم مى باشد كه در آن نزديكى نشده است، و دوّمى زن نزديكى نشده (غير مدخول بها) را ازدواج نموده است، همانطورى كه از بعضى فتوى در اين خصوص نقل شده است، و اتفاقات بسيارى به جهت اعتماد به اين فتوى در اين خصوص شده است، به طورى كه زن در يك شب با چند مرد ازدواج مى نمايد و هر يك از مردها دوبار عقد مى خوانند يك مرتبه نزديكى مى كنند دفعه آخرى نزديكى نمى كنند و مدت را مى بخشند و مردهاى ديگر هم همين طور مى كنند حكم اين را بيان فرمائيد.

انّا لله انّااليه راجعون، در واجب نبودن عدّه در صورت بذل مدّت پيش از نزديكى نمودن اشكالى نيست، ولى اين با وجوب عدّه نگه داشتن به عقد اولى كه دخول شده است منافات ندارد، به درستى كه عدّه ساقط مى شود در حقّ خود شوهر و در حق ديگرى ساقط نمى شود، پس چگونه بر ديگرى جايز مى شود كه تزويج كند او را بعد از بخشيدن مدت عده اى كه دخول نشده است پيش از آنكه عدّه اى عقدى كه در آن نزديكى شده است تمام گردد و سزاوار است كه روايت معتبره مفضل بن عمر را در (وسائل الشيعة حديث 5 ب 23 از ابواب متعه) ملاحظه نمود تا اينكه قباحت آنچه واقع شده است معلوم گردد.