افتتاح نمایشگاه داستانهای قرآنی در مدرسه الاهوار استان بصره

افتتاح نمایشگاه داستانهای قرآنی در مدرسه الاهوار استان بصره
۱۳۹۶/۱۲/۱۳

تحت نظر دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم (مدظله) ، نمایشگاه داستانهای قرآنی در مدرسه الاهوار منطقه الحیادر از توابع بخش المدینه در استان بصره افتتاح شد ، در این مراسم نماینده دفتر در شمال بصره جناب آقای شیخ عبدالغفار العوضی به همراه جمعی از مسوولین و کادر مدیریت مدرسه و دانش آموزان ، حضور داشته و این اقدام شایسته را مورد تحسین قرار دادند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

بسيارى از برادران شيعه در بيشتر كارهايشان مخصوصاً به هنگام پا شدن به كارى نام على (عليه السلام) را ذكر مى كنند و مى گويند (يا على) و اين مسئله برادران اهل سنّت را وادار به اعتراض مى كند، و مى گويند شما نام امام را جلوتر از خدا و پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) مى گوئيد و اين را عيب مى شمارند، آيا نام بردن بدين طريقه جايز است؟ و علّت آن چيست؟

آرى جايز است، زيرا كه كمك خواستن از غير خداوند در صورتى كه انسان اعتقاد داشته باشد كه همانا خداوند آفريدگار و تدبير كننده هست، و تمامى نيرو و قدرتها از او سرچشمه گرفته و به طرف او باز مى گردد، و آنكه از او كمك خواسته شده يارى نمى كند مگر به اذن پروردگار مانعى ندارد همانطورى كه انسان به هنگاميكه در مشكله اى مى افتد كه احتياج به كمك ديگران دارد آنوقت از برادرش و فاميلش و ديگران طلب كمك مى نمايد.

بعضى از خانواده ها عادت كردند كه جشنهائى به مناسبت تولد پسران و دخترانشان تشكيل مى دهند، و اين جشنها نوعاً از قاطى شدن مرد و زن بيگانه و خرج كردن اموالى كه برخى از خانواده هاى فقير به آن احتياج دارند بدور نمى باشد، اميدوارم كه حضرتعالى در اين خصوص كه عادت طبيعى در بعضى خانواده ها شده است توضيح بدهيد؟

عادت ياد شده از عادتهائى است كه از اجتماعات مادّى و كافر بسوى ما آمده است، پس سزاوار است كه مؤمنين از آن اعراض نمايند و آن را ترك كنند، و آن را با زنده كردن مناسبتهاى دينى كه در طول سال مى باشد همانند سالروز ولادت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) و ميلادهاى امامان (عليهم السلام) و عيد غدير و همانند آن عوض نمايند، زيرا كه در زنده كردن آنها زنده كردن ايمان و دين است، در عين اينكه در آن خوشحالى و راحتى و اجتماع مؤمنين و معارفه ميان آنها مى باشد، و در اين نحو شخصيّت و هويّت و كيان ما زنده مى شود و از ضايع شدن و متروك شدن محفوظ مى گردد.

ماهيانه اى ارتشى و يا كارمند شركتى را اگر خودش تحويل نگيرد بلكه حواله به حساب پس اندازش در بانك دولتى يا ملى نمايد آيا با رسيدن سر سال بر آن خمس واجب مى شود؟

ماهيانه اى حكومت را اگر خودش نگيرد و حكم و وظيفه مجهول المالك بر آن جارى نشود منفعت حساب نمى شود، و در آن خمس واجب نيست خواه آن را حكومت به حساب بانك دولتى و يا ملّى واريز كند و يا نكند امّا ماهيانه اى شركتهاى ملّى آن تنها با صاحب حق شدن به آن با شرايطش خمس واجب مى شود و تفاوت نمى كند كه بانك دولتى حواله نمايد و يا به بانك غير دولتى حواله كند، بلكه اگر حواله به اجازه اى او نباشد شركت بريئى الذّمه نمى شود، و اگر حواله با اذن او باشد او را در غير مؤنه و مخارج گذاشته است خمس از او ساقط نمى شود.

اگر شخصى به اين نحو بخواهد از دادن خمس شانه خالى كند آيا به او حكمى مترتب مى شود؟

بر او چيزى مترتب نمى شود ولى مال مزبور چونكه مجهول المالك است ما اجازه نمى دهيم كه آن را از طرف ما بگيرد مگر بعد از آنكه حساب خمس خود را روشن نمايد و حساب نمايد آن را از منافع سالى كه قبض مى نمايد.