از آنچه قبلا گفتيم روشن مى شود كه لحنهاى غناء كنندگان را در مجالس روضه خوانى تقليد كردن جايز مى باشد زيرا كه قصد لهو و عبث در آن نيست بلكه مقصود اشك ريختن بر حق پامال شده و جلوه كردن مصيبتى است كه شرعاً خوب و مطلوب است.
بلى اموال آن محترم است، زيرا كه حرام بودن بعضى از اموال آن و مالك نشدن به قسمتى از اموال ( سود ربوى ) موجب نمى شود كه احترام باقى اموال برداشته شود بعد از آنكه آن در دست آن شخصى بوده است كه مالش محترم است.
اگر شبهه اى مفهوميّه باشد (معنى غناء را خوب نمى داند) آنوقت جايز نيست، و اگر شبهه اى موضوعيّه باشد (معنى غناء را مى داند ولى نمى داند كه به اين هم شامل مى شود يا نه) جايز است كه گوش بدهد.