- تاکید ایت الله العظمی حکیم (مدظله) بر صبر، ثبات در مبانی حق و اهتمام ویژه به فرهنگ اهل بیت (عليهم السلام)، ارتباط با ایشان و نشر فرهنگ آنان در میان مردم
- دیدار ایت الله العظمی حکیم (مدظله) با ائمه جماعت مساجد شهر مقدس مشهد
- ديدار مرجع عاليقدر حاج سيد محمدسعيد حكيم (مدظله) با هيئتى از استان قدس رضوى
- مراسم دسته سینه زنی وعزاداری رئیس مذهب شیعه در دفتر مرجع عالیقدر آیت الله العظمی حکیم (مد ظله) تهران برگزار شد
- مشارکت ایت الله سید ریاض حکیم در همایش گفتگوی ادیان در پایتخت تایلند بانکوک
- بازدید سید ریاض حکیم از مناطق سیل زده استان خوزستان
- مرجع عالیقدر حاج سید محمدسعید حکیم (مدظله) در دیدار سفیر سوئد: مرجعیت دینی بر همزیستی مسالمت آمیز و احترام به دیگران تاکید دارد
- مرجع عالیقدر حاج سید محمدسعید حکیم (مدظله) در دیدار سفیر ژاپن: مرجعیّت و حوزه علمیه عامل حفظ مفاهیم انسانی و اخلاقی میان مردم است
كلامى از نور
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مىفروشد، آسان مىخرَد، آسان قرض مىدهد و آسان مطالبه مىكند.
استفتائات روز
در بانك مملكت ما يك دينار و نصف بحرين، مساوى يك دينار كويتى است ولى در بانك دينار قديمى كويت هست كه رايج بازار نيست آن را به نيم دينار مى فروشند آيا فروختن دينار قديمى جايز است و در اين فرض همان دينار قديمى در خود كويت به دينار رايج فروخته مى شود حكم آن كسى كه نمى داند وضع را چگونه است آيا مغبون شمرده مى شود يا نه؟ و اگر مشترى اين دنيارهاى قديمى را از اشخاصى كه غير محلى هستند خريد و خبر دادن به آنها كه مغبون هستيد امكان نداشت آيا آن كسى كه اين دينارها خريده است حكم آن چيست آيا آن دينارها در حكم مجهول المالك هستند و يا مال مخلوط به حرام است و با جواب مسئله روشن فرماييد كه آيا تنها با سود بردن بايد خمس آن را بدهد؟
از سؤال آشكار مى شود كه دينار قديم كويتى در بحرين به نيم دينار فروخته مى شود در صورتى كه در كويت معادل يك دينار رايج است و فرقى ندارد اگر منظور اين باشد در فروختن آن به نصف دينار مغبونى نيست زيرا مغبونى تابع محل معامله است و تنها ندانستن فروشنده از قيمت آن در كويت آن را مغبون نمى كند، و بر فرض مغبون شدن مى تواند معامله را فسخ نمايد و معامله باطل نمى شود و دينار در ملك مشترى باقى مى ماند و ديگر مجهول المالك نمى شود، و اما از جهت خمس دادن خمس تا رسيدن سر سال واجب نيست.
اگر مردى پسرش را و يا دخترش را بكشد، آيا مادر كشته شده از ديه چيزى مى برد و يا اينكه ديه بطور كلى پرداخت نمى شود چونكه فرزند جزئى از پدر است حكم شرعى در اين مقام چيست؟
اين جريان اصل ندارد، بلكه مادر مستحق بر ديه مى باشد، و اگر مادر هم وجود نداشته باشد ديه از آن بقيه طبقه هاى ارث است كه در سؤال سابق بيان شد.
رأى جنابعالى در موضوع بارور كردن مصنوعى چيست؟ و آن عبارت از اين است كه منى ريخته شده اى شوهر را در رحم زنش بواسطه دكتر قرار مى دهند بدون اينكه نزديكى كند؟
عيب ندارد و فرزند به پدر و مادر ملحق مى شود، ولى چون كشف عورت به جهت اين جايز نيست مگر اينكه نبودن فرزند براى آنان حرجى باشد، تنها رغبت كردن به بارورى كفايت نمى كند همانطورى كه استمناء هم فقط در صورت حرجى بودن نازائى جايز مى باشد.
استعمال دخانيات در مجلس كه مؤمنين ناراحت مى شوند بدون اجازه آنها چطور است؟
اگر براى آنها پا شدن از آن مجلس ممكن باشد بر آن چيزى نيست و همچنين اگر پا شدن از آن مجلس متعذر باشد ولى اذيّت خيلى سخت نيست باز هم مانعى ندارد اما اگر آزار سختى بدهد احتياط وجوبى آن است استعمال دخانيات نكنند.