دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) سالروز شهادت حضرت سید الشهداء امام حسین (علیه السلام) را در محله «امین» در شهر دمشق پایتخت سوریه وهمچنین در شهرک زینبیه گرامی داشت.

دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) سالروز شهادت حضرت سید الشهداء امام حسین (علیه السلام) را در محله «امین»  در شهر دمشق پایتخت سوریه  وهمچنین در شهرک زینبیه گرامی داشت.
۱۳۹۷/۱۲/۰۶

شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) از شب اول تا شب سیزدهم ماه محرم الحرام را به پاس ایام شهادت سرور آزادگان جهان حضرت امام حسین (ع) و اهل بیت و اصحاب مکرم ایشان، در دفتر مرجع عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) در محله «امین» در دمشق به عزاداری می پردازند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

زيد در نزد عمرو كتابهايى به عنوان امانت و عاريه گذاشته تا اينكه پس از استفاده كردن از آنها به صاحبش زيد برگرداند، و چونكه اين عمرو مسئوليت اداره خانواده اش را بطور متوسط داشت، و وضع مالى آن خيلى ناچيز بود و حتّى به خوراك روزانه اش هم محتاج بود ( و خدا را شاهد مى گيرد بر آنچه مى گويد ) پس به موجب احتياج ضرورى ناچار شد كه قسمتى از اين كتابها را بفروشد تا سدّ رمق و توشه روزانه خانواده اش بنمايد و او در پيشگاه خداوندى قصد جدّى مى نمايد كه اگر اوضاع مناسب شد و امكانات مالى فراهم گرديد كتابهايى را كه فروخته مى خرد و به صاحبش زيد برمى گرداند، آيا در فروختن اين كتابها ( امانات عاريه ) با نيّت راستين كه آنها را در وقت مناسب به صاحبش برمى گرداند ( خيانت حرام حساب مى شود ) خداوند مرتكب آن را عقوبت خواهد نمود؟ و آيا در رأى حضرتعالى آن تجاوز به حكم شرعى هست و اگر در تصرف عمرو در حالى كه وضع چنين است ـ حرمت و تجاوز شرعى هست ، و به او چه حكمى مترتب مى شود؟

ضرورت گفته شده تجويز نمى كند كه مال حرام را بخورد پس آنكه انجام داده است و تصرف در مال ديگرى كرده است حرام است و با آن ضمانت واجب مى شود.

من نذر كردم كه در هر چهار ماه مبلغى از مال به يك خانواده بدهم ولى آنها به جائى مسافرت كرده اند، كه من دسترسى ندارم، آيا جايز است كه در مال نذر شده تصرف كنم همانند وام دادن تا آنوقتى كه بتوانم به آنها برسانم؟

مالى كه نذر شده است معين نمى شود مگر آنوقتى كه به تحويل آنها داده شود، امّا پيش از دادن، مال از آن تو است مى توانى تصرف كنى در آن، و تو مسئول به وفا كردن به نذرت هستى آن زمانى كه رساندن در امكان تو باشد.

پس اگر خبر دهنده در حرج واقع شود، و يا در صورت گفتن احتمال هست كه زن و شوهر نتوانند اين را تحمل كنند آنوقت تكليف شرعى چيست؟

اگر منظور از حرج سخت بودن رساندن مثل اين حكم است، آن عذر نيست و اگر منظور اينست كه خبر دهنده در فشارات و سختيهاى مهمّى قرار مى گيرد آن عذر است. و اگر مقصود از عدم تحمّل زن و شوهر اين باشد كه آنها به حكم شرعى تسليم نخواهند شد آن باعث نمى شود كه خبر ندادن به آنها خوب باشد، و اگر مراد از آن اين باشد كه آنها در فشار شديد روحى قرار خواهند گرفت كه به آنها صدمه و لطمه بسيارى خواهد رسيد در اين صورت خبر ندادن جايز مى شود.

آيا واجب بودن صله ارحام فراتر از برادران و خواهران به عموزادگان و دائى زادگان و همانند آنها را شامل مى شود، و كمترين برقرارى ارتباط (صله ارحام) واجب چه اندازه است آيا به سلام بسنده مى شود؟

بلى وجوب صله ارحام (ارتباط برقرار نمودن باخويشان) به آنها هم شامل مى شود و سلام و مانند آن كافى است و بيشتر از آن واجب نيست مگر اينكه در ترك آن در نظر عرف بريدن باشد كه در آن صورت احتياط واجب آنست كه آن را ترك ننمايد.