اگر عقد پسر به زن جلوتر باشد، عقد پدر بر آن عالم باشد و يا جاهل باشد اثرى بر آن مترتّب نمى شود و مقاربت با آن با علم زنا است و در صورت ندانستن وطى به شبهه است، و بر هر حال بر پسر حرام نمى شود بلكه مى تواند آن را پس از تمام شدن عدهّ اش ازدواج كند اگر وطى به شبهه باشد.
اگر شبهه اى مفهوميّه باشد (معنى غناء را خوب نمى داند) آنوقت جايز نيست، و اگر شبهه اى موضوعيّه باشد (معنى غناء را مى داند ولى نمى داند كه به اين هم شامل مى شود يا نه) جايز است كه گوش بدهد.
الف: بلى جايز است.
ب : احتياط وجوبى اينست آن را نكند خصوصاً اگر احتمال دهد كه در نتيجه آن به حرام بيافتد مثل اينكه پنهانى به او نگاه نمايد، و از گفتگو كردن با او و از شنيدن صدايش لذت ببرد.
