تاکید بر ضرورت بهره برداری از مناسبت‌های دینی برای تشویق جوانان به آموزه‌های اسلامی

تاکید بر ضرورت بهره برداری از مناسبت‌های دینی برای تشویق جوانان به آموزه‌های اسلامی
۱۳۹۷/۰۶/۰۴

مرجع عالیقدر سید محمد سعید حکیم (مدظله) در دیدار با جمعی از مردم بغداد و کرکوک بر ضرورت بهره برداری از مناسبت‌های دینی برای تشویق جوانان به آموزه‌های اسلامی تاکید کردند.
ایشان همچنین با بیان اهمیت استفاده از شیوه تعاملی مناسب و محترمانه خاطر نشان کردند که باید جوانان را به سوی پذیرش مسؤولیت دینی خود به ویژه مشارکت در احیای مناسبت‌های مذهبی و التزام عملی به شریعت اسلامی تشویق کرد.
معظم له با تشویق مومنان به التزام به فریضه های دینی مانند خواندن نماز اول وقت در حسینیه‌ها و اماکن مذهبی افزودند: این عمل نصرت و یاری رساندن به اسلام است.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود به نقش ریش سفیدان و بزرگان در ارشاد جوانان و دعوت به انجام فریضه های دینی اظهار داشتند: التزام دینی و اخلاقی به دستورات معصومین (ع) و تربیت فرزندان و جوانان با بیانات اهل بیت(ع) از مهمترین وظایف بزرگان دینی است.
معظم له با اشاره به لزوم بهره‌وری از مناسبت‌های دینی برای تشویق جوانان و علاقه مند ساختن آنان به دین، توجه مبلغان دینی به جوانان و تعامل محترمانه با آنان جهت تقویت اخلاق اسلامی و مشارکت در مراسمات مذهبی را خواستار شد.
ایشان در پایان از خداوند قبولی زیارت مرقد مطهر امیرالمومنین (ع) و استجابت دعا و موفقیت برای حاضرین در دنیا و آخرت را خواستار شدند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

ميان عيد نوروز و دين اسلام، در مذهب ما كه مذهب حق است چه ارتباطى هست؟

آن در نزد ما از عيدها نيست، بلى روايتى وارد شده است كه در آن روز نماز و دعاى مخصوصى هست، ولى معلوم نيست كه نوروزى كه در آن نماز و دعا هست اين نوروز معروف است يا روز ديگر است.

اميد است كه بفرماييد اين خبرها چه اندازه صحت دارد و معناهاى آنها چيست: الف ـ مردى خدمت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) مشرف شد و بر او عرض كرد: يا رسول الله من هلاك شدم فرمود به او آيا خبيث ( شيطان ) نزد تو آمده عرض كرد بلى يا رسول الله، فرمود به او آيا به تو از خلقت خداوندى گفت، عرض كرد بلى يا رسول الله، فرمود به او كه والله اين محض ايمان است؟ ب ـ امام على (عليه السلام) فرمود ( ان القطة منا اهل البيت ) گربه از ما اهل بيت است، مقصود از اين كلام چيست؟ معلوم باشد كه اين روايت در كتاب وسايل الشيعه در جلد اول از جزء اول كه مؤلف آن ابوالحسن محمّد بن الحر العاملى است نقل شده است.

الف ـ مقصود از اين اينست كه شيطان به انسان وسوسه مى كند، كه تا انسان را به شبهه بياندازد، پس وقتى كه انسان از اين وسوسه ها در باطن خود ناراحت شد و بيزار گرديد نبايستى از ايمان خود نگران باشد، زيرا كه همان ناراحتى و بيزارى باطنى دليل ايمان است. ب ـ اى بسا مقصود از اين بيان نمودن اين است كه گربه حيوانى است كه اجتناب كردن از آن واجب نيست، و اين مناسبت دارد با آنى كه وارد شده است: آبى كه از آن گربه مى نوشد پاك است.

خنثى با محرمهاى خود از مردان و زنان نسبت به نگاه نمودن ميان ناف و زانو و غير از اينها چگونه رفتار خواهد نمود، و با نامحرمان از مردان و زنان چطور رفتار خواهد كرد، و بالغ شدن آن به چه نحو مى باشد و حكم ازدواج آن چگونه مى باشد؟

اگر با آن علاماتى كه مجتهدين در باب ميراث مى گويند وضع حالش (مرد و يا زن) بودنش روشن شد بايستى به آن عمل نمايد، ولى اگر وضع او روشن نشد لازم است كه در صورت توانائى احتياط نمايد، و اگر عمل به احتياط هم در حق او متعذر شد بايستى با قرعه وضع حالش روشن گردد.

در اينجا كسى هست كه در خانه ها كار مى كند او گر چه همسر دارد ولى نماز نمى خواند، و با زنان سخنان بى لياقت مى گويد، مثلا اينكه به يكى از آنها مى گفت كه تو زيباتر از همسر من هستى و يا از همسر فلانى زيباترى، و همانند اين حرفها را مى زند، آيا به خدمت گرفتن او در خانه و با زن گذاشتن بدون اينكه در خانه همسر زن و يا يكى از محرمهايش باشد جايز است يا نه بالخصوص كه زن راضى نباشد كه او را در خانه با او بدون اينكه محرمى باشد بگذارند؟ ب ـ و آيا پاك نمودن او چيز ناپاك را با شك كردن در پاك نمودن او كافى مى باشد و يا اينكه نمى توان به درستى قول او اطمينان كرد؟ معلوم باشد كه او مسلمان و جعفرى مذهب مى باشد؟

اگر مرد بترسد كه همسرش به حرام بيافتد جايز نيست او را با همسرش تنها در يك منزل بگذارد، بلكه لازم است كه عفّت همسرش و خانواده اش را نگهدارى نمايد و آنها را از افتادن به فساد دور نمايد. ب: اگر خبر از پاك نمودنش بدهد و احتمال راست گفتن او احتمال معتنابه باشد ممكن است كه به آن كفايت نمود، و اما اگر علامتهائى بر دروغ گفتنش باشد پاك كردن او كفايت نمى كند.