حضرت آیت الله حکیم (مدظله) از جوانان خواستند؛ هر کدام در هر موقعیت و جایگاهی که هستند مبلغان حقیقی دین و راه راستین باشند

حضرت آیت الله حکیم (مدظله) از جوانان خواستند؛ هر کدام در هر موقعیت و جایگاهی که هستند مبلغان حقیقی دین و راه راستین باشند
۱۳۹۷/۰۳/۲۲

مرجع عالیقدر آیت الله سید محمد سعید حکیم (مدظله) به مناسبت میلاد باسعادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) به دوران پُر از رنج و سختی که بر این امام بزرگوار وارد شد و توطئه هایی که برای حذف تبلیغ دین محمدی راستین انجام می گرفت، اشاره کردند و گفتند: این دین به وسیله جانفشانی هایی که انجام گرفت، 1400 سال پایدار ماند، پس مؤمنین در هر مکان و جایگاهی که هستند باید از آن دفاع کنند.
ایشان اشاره کردند: دستاور های شیعیان نتیجه صبر و تحمل مصیبت ها، رنج ها و سختی هایی بود که بر آنان وارد شد و آنان را به جایگاهی رساند که مورد تقدیر و احترام ملت های جهان قرار دارند.
معظم له از جوانان خواستند؛ هر کدام در هر موقعیت و جایگاهی که هستند مبلغان حقیقی دین و راه راستین باشند .
ایشان به جوانان توصیه کردند: با عمل به واجبات، راستگویی، ادای امانت و حفظ حقوق مردم، حافظ دین و اعتقادات خود باشند و پیش از آن که خداوند آنان را مورد حسابرسی قرار دهد، خود را محاسبه کنند.
همچنین جوانان را به برپایی مناسبت های دینی، زیارت عتبات مقدس دعوت کردند و گفتند: جوانان از این اماکن مقدس، سیره معصومین (علیهم السلام) را الهام بگیرند و در راه استوار آنان قدم بگذارند.
این بیانات دردیدار با گروهی از جوانان شهر بغداد وجوانان شهر کربلا معلا وجوانان شهر دیوانیه عراق عرض فرمودند
حضرت آیت الله حکیم (مدظله) در پایان برای حاضران قبولی زیارت وموفقیت از خداوند خواستار شدند، و از آنان خواستند که توصیه هایشان را برای خانواده و نزدیکان ودوستان خود بیان کنند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

زن پدر آيا از محرمها مى باشد و نظر كردن به موى آن جايز است؟

بلى بدون شهوت و لذت برمرد نگاه كردن جايز است.

دكتر جرّاح در صورتى كه عمل جرّاحيش بدون اينكه كوتاهى و يا مسامحه كند نتيجه بخش نباشد ضامن است يا نه و آيا اينكه ضامن نبودن كه متعارف است ميان مردم، مى تواند شرط ضمنى باشد و ضمانت را ساقط نمايد؟

دكتر جرّاح در صورت تقصير ضامن است، و در صورت عدم كوتاهى باز هم ضامن است مگر اينكه از مريض و يا از ولىّ آن تبرئه بگيرد اگرچه قاصر هم بوده باشد، مثل اينكه موقع عمل كردن شعورش را از دست بدهد، و اما متعارف بودن عدم ضمانت ميان مردم كافى در برائت نيست اگر اقدام كردن مريض و يا ولىّ آن بر عدم ضمانت مبتنى نباشد، بلكه لازم است. كه مريض و يا ولىّ مريض اقدام به برائت نمايند گرچه آن هم شرط ضمنى ارتكازى در نزد هر دو طرف باشد كه آن شرط هم از واقعيت موجود در نزد مردم استفاده شود.