تحمل نعمت خدمت به زائرین اربعین با سعه صدر

تحمل نعمت خدمت به زائرین اربعین با سعه صدر
۱۳۹۶/۰۷/۲۶

مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی سید محمد سعید حکیم (مدظله) ، مردم عراق را به تحمل مسولیتی که خداوند متعال توفیق آن را نصیبشان کرده ، توصیه نموده و خدمت به زائرانی که از سرتاسر جهان جهت فریضه اربعین قدم به خاک عراق نهاده اند را با سعه صدر ، تحمل بالا ، ایثار و صبر ، و کم نمودن فاصله ها با محبت و اهتمام به آنان ، کاستن از سختیشان و قبول ذوق و سلیقه آنان را مورد تاکید قرار دادند.
همچنین ایشان (مدظله) ، به خادمین محترم یاد آور شدند که همانا سیدالشهداء علیه السلام با از خودگذشتگی از خویشتن ، فرزندان ، اهل بیت و یارانش خواهان حفظ همیشگی مذهب بوده ، و اینکه مصیبتش با تمامی سختیها و گرفتاریها فراموش نگردد ، پس بر هر یک از ماست که در شرایط و توانایی خویش سعی مخلصانه ای در حفظ و نگهداری این ماجرا در درون مردم داشته باشیم .
حضرت آیت الله العظمی حکیم (مدظله) روز چهارشنبه 27 محرم الحرام 1439هـ ، در استقبال جمعی از خادمین مزار میثم تمار رضوان الله تعالی علیه در کوفه ، به حجم مسولیت بردوش مردم عراق جهت خدمت به زوار سید الشهداء علیه السلام اشاره نموده و اعلام داشتند که : بار مسولیت سنگین است و بار سنگین را بر عهده کسی که توانایی آن را دارد میگذارند .
ایشان در پایان سخنان خویش از خداوند متعال توفیق را برای تمامی خدمتگذاران ، ثواب آنرا برافراشتگی شیعیان ، علو درجات را برای آنان ، قبولی اعمال ، خیر و برکت را در دو جهان و دوری از بلایا را خواستار شدند.

كلامى از نور

پيامبر خدا صلى‏‌الله‌‏عليه‌‏و‏آله: خدا بركت دهد به آن كس كه آسان مى‏‌فروشد، آسان مى‏‌خرَد، آسان قرض مى‌‏دهد و آسان مطالبه مى‌‏كند.

استفتائات روز

آيا بكار بردن آلات موسيقى همانند طبل بطور عموم حرام است و يا در صورت لهو و باطل بودن حرام است؟

در صورت لهو بودن همانطورى كه در غناء گذشت حرام است زيرا هر دو از يك باب مى باشند.

خطبه بيان و خطبه كوثريّه كه از امام على (عليه السلام) روايت شده است صحيح است يا نه؟

دو خطبه ياد شده بطريقى كه معتبر باشد نزد ما ثابت نشده است.

در اين ايّام شايع شده بعضى از تقليدها و رسمهاى عشايرى ( قبيله اى ) كه هر عشيره ( قبيله ) تقسيم مى شود به چند شاخه گوناگون و هر شاخه جمعيتى از مردم مى باشد و در ميان اين شاخه ها قراردادى ( سانية ) بسته مى شود كه به چيزهايى متعهد مى شوند و پيمان مى بندند، كه از جمله آن اينست كه هر قتلى كه در يك شاخه اتفاق بيافتد شاخه هاى ديگر بايستى متحمل خسارت آن بشوند ( در دادن ديه سهيم باشند ) و اين امر الزامى است و براى هر شخص لازم است كه در نوبه خودش در اين خصوص سهيم باشد خواه دارا باشد و يا نادار باشد و اگر فقير باشد كه نتواند مخارج زندگى خودش و خانواده اش را تأمين نمايد، بر او لازم مى شود كه قرض كند و يا از اثاث خانه اش بفروشد و سهم خود را بدهد ، آيا نظر شرع مقدس در اين قرارداد و پيمان عشيره اى چيست؟

بر اهل قبيله ( عشيره ) واجب نيست كه جنايت ديگران را تحمل كنند ( ديه آن را پرداخت نمايند ) مگر در قتل خطايى محض، كه در اين صورت هم فقط به پسران قاتل و پدر و برادران و عموها و فرزندان آن پرداخت ديه لازم مى شود و آن هم با شرايطى، و از جمله آنها بالغ بودن و عاقل بودن است ( مكلف باشد ) و يكى از شرايط اين است كه آن شخص توانايى بر مشاركت داشته باشد و بتواند سهم خود را از ديه پرداخت نمايد، و شرطهاى ديگرى كه در جاى خودش ذكر شده است و به غير از اينها واجب نمى باشد و وادار كردن آنها به پرداخت چيزى به غير از اين حرام است مگر اينكه خودش با رضايت خودش چيزى بدهد.